در سال 1403 خورشیدی، با پیشرفت های فناوری و تغییرات در نیازها و سلایق جامعه، مدل های جدیدی از ترکیب صندلی آمفی تئاتر به وجود آمده است . این مدل های جدید، با توجه به ارزشهای فرهنگی و تکنولوژیکی زمان خود، نه تنها بهبودهایی در زمینه راحتی و استفاده از فضاهای آمفی تئاتری ارائه داد، بلکه به شیوههای نوینی در چینش صندلی آمفی تئاتر نیز پرداخت.
در ادامه، به توضیح چند مدل از نحوه چینش صندلی آمفی تئاتر در سالنهای آمفی تئاتر خواهیم پرداخت..
چیدمان فضای باز صندلی آمفی تئاتر
۱. مدل فضای باز: در این مدل، صندلیها به شکل دایره یا نیم دایره در فضای باز قرار میگیرند. این چینش، ارتباط و تعامل بین شرکتکنندگان را تشویق میکند و احساس فضای بزرگتری را به آنها منتقل میکند..
چیدمان تخت رو صندلی آمفی تئاتر
۲. مدل تختهرو: در این مدل، صندلیها به شکل تختهرو در سالن آمفی تئاتر چیده میشوند، بهطوری که شرکتکنندگان به راحتی میتوانند به صحبتها و ارائهها تماشا کنند. این چینش، برای هماهنگی بهتر با تصاویر و نمودارها نیز مناسب است..
چیدمان گروهی صندلی آمفی تئاتر
۳. مدل گروهی: در این مدل، صندلیها به گروههای کوچک در سالن آمفی تئاتر تقسیم میشوند، بهطوری که شرکتکنندگان با افرادی که از نظر موضوعی یا حرفهای با آنها مشابه هستند، همنشین میشوند. این چینش، ارتباطات میان افراد را تقویت میکند و فرصتی برای ایجاد شبکههای حرفهای فراهم میکند.
با توجه به اینکه هر مدل از چینش صندلی میتواند بسته به نیازها و موضوع هر آمفی تئاتر مناسب باشد، انتخاب بهترین مدل بر عهده مدیران و برنامهریزان هر آمفی تئاتر خواهد بود. این مدلها با توجه به اهداف و فضای هر آمفی تئاتر، ارتقاء تجربه شرکتکنندگان را فراهم میکنند و به بهبود ارتباطات و تبادل اطلاعات کمک میکنند..